Aygır Fatma

Osman Cemal halk muharriridir (yazarıdır). Yani bir muharrire verilebilecek en güzel, en temiz, en değerli sıfatlardan birini halk ona vermiştir. Halk ona halk muharriri demiştir. Halk sözü geniş bir insan kalabalığını ifade eder. Halk sözü kendi damı altına fukara ve orta köylülüğü, esnafı, zanaatkârı, işçiyi ve münevverliğin bir tabakasını toplar. Osman Cemal bu kalabalıktan asıl hangisinin muharriridir? diye sorulursa verilecek cevap şudur: -Osman Cemal bilhassa esnaf, zanaatkâr zümrelerinin yazıcısıdır.Fakat aynı zamanda şehir lumpenlerinin fotoğrafçısı da olabilmiştir. Yazıcı, romancı, hikâyeci, mizahçı geçinen bir çok üstatların Osman Cemalden öğrenecekleri bir çok şeyler vardır. Eğer onlar eserlerinin niçin okunmadığını merak ediyorlarsa okutabilmenin sırrını Cemalden sorsunlar. Cemal sanat bakımından ifadesi olduğu muhiti çok iyi bilir. O muhitin içinde yaşar, o muhitin neşesi, kederi Cemalin uzviyetiyle (organizmasıyla) öyle kaynaşmıştır ki, bütün ideolojik kararsızlığı ve esnaf ve zanaatkâr muhitinin ideolojik kararsızlığının ifadesidir. Zaten Cemalin bir büyük kusuru varsa o da bu kararsızlığı bir ayna gibi aksettirmesi, buna bir istikamet vermek istememesidir. Sanatkâr ruhların mühendisi olmalıdır. Osman Cemal bu işi de yaptığı gün Türk halk edebiyatı onun şahsında bir dev adımı atacak. Çünkü Karagümrüke, Kasımpaşaya, Sarıgüzele, Aksaraya, Etyemeze, Topkapıya bütün bu halk mahallelerine girip, oradaki evlerin kapılarını çalabilen Osman Cemalin kalemi icap eden ideolojiyi kazandığı gün büyük bir kuvvettir.