Hz Ömer'e Armağan

Ebu Bekir ve Ömer benim nazarımda,
bir baş için göz ve kulak mesabesindedir. Münavi, Feyzu'l-Kadir, 1/189

Ebu Bekir ve Ömer istişare sırasında bir meselede ittifak edip birleştiler mi asla itiraz etmem. Heysemi, Mecmeu'z-Zevaid, 9, 53

İkinizle beni takviye eden Allah'a hamd olsun. Usdü'l-Gabe, 6, 10.

Oğlu Abdullah: "Ömer'in bir şey için:
'Zannederim bu şöyle olmalıdır.' deyip de
onun zannettiği şekilde hasıl olmadığı vaki değildir." der.
Buhari, Menakıb 35

"Benden sonra bir peygamber gelseydi bu Ömer olurdu." Tirmizî, Menakıb ,48.

"Allah, hakkı Ömer'in lisanına ve kalbine konmuştur." Tirmizî, Menakıb 45; Heysemi, Mecmeu'z-Zevaid, 9, 66

Abdullah İbnu Ömer'in ifadesiyle,
ortaya çıkan bir meselede herkes bir görüş beyan ederken
Hz. Ömer (ra) bir başka görüş beyan edecek olsa,
meseleyle alâkalı olarak gelen ayet
her seferinde Hz. Ömer'i te'yid etmiştir. İbnu Hacer, Fethu'l-Bari, Kahire, 1959, 2/51

Hz. Osman t şöyle buyurmuştur:
"Beş şey muttakilerin (salihlerin) alametidir:
1. Dinî gayret içinde olanlarla beraber olmak.
2. Nefsini ıslah edip diline hâkim olmak.
3. (Allah sevgisini unutturan) dünyalıklardan nefsine hoş gelen bir şeye eriştiğinde onun zarar-ziyanını ayırt edebilmek, dinden kendisine az bir şey bile nasip olduğunda onu da ganimet bilmek.
4. Haram karışır endişesiyle midesini helalden (de olsa) doldurmamak (ve riyazat içinde yaşayabilmek).
5. Bütün insanların kurtulduğunu, yalnız kendisinin mahvolduğunu düşünmek."