Kitabul Kader & Münafıkların Sıfatları

Elinizdeki kitap Ebû Bekr Ca'fer b. Muhammed b. el-Hasen b. el-Müstefâd el-Firyâbî (rh)'ın telif etmiş olduğu “Kitabul Kader” ve “Zemmun Nifak ve Sıfatu'l Münafıkîn” adlı eserlerinin biraraya getirilmesiyle oluşturulmuştur. Kitabu'l Kader adlı risalede 448, Münafıkların Sıfatları olarak tercüme ettiğimiz ikinci risalede 117 olmak üzere toplam 565 eserden oluşmaktadır. 1. Bize Kuteybe b. Saîd tahdis etti, dedi ki: Bize el-Leys b. Sa'd, Muhammed b. Aclân- Saîd el-Makburî- babası kanalıyla Abdullah b. Selam'dan onun şöyle dediğini tahdis etti: “Allah arzı Pazar ve Pazartesi günleri yarattı. Salı ve Çarşamba günleri arzın rızıklarını takdir etti ve arzda, arzın yukarısında köklü kazıklar kıldı. Sonra Perşembe ve Cuma günleri duman hâlindeyken semâya yöneldi ve onu yarattı. Sonra her semâya görevini bildirdi. Âdem'i de Cuma gününün son anında acele ile yarattı. Sonra Allah tebâreke ve teâlâ onu kırk [gün,] ona baka baka ve ‘Yaratanların en güzeli Allah ne yücedir!' buyura buyura bıraktı. Sonra ona rûhundan üfledi. Bir kısmına ruh girdiği zaman Âdem oturmaya gitti. Allah Teâlâ ‘İnsan aceleden yaratılmıştır.' (Enbiyâ, 37) buyurdu. Ruh ona girmeye devam edince aksırdı. Allah Teâlâ ‘Hamd Allah'a mahsustur, de.' buyurdu. O da ‘Hamd Allah'a mahsustur.' dedi. Bunun üzerine Allah Teâlâ ‘Rabbin sana rahmet etsin!' buyurdu. Sonra ona ‘Şu meclisteki meleklere git de onlara selâm ver!' buyurdu. Âdem de bunu yaptı. Bunun üzerine Allah ‘Bu hem senin selâmın hem de zürriyetinin selâmıdır.' buyurdu. Sonra Âdem'in sırtını iki eliyle sıvazladı ve onun zürriyetinden kıyâmet kopana kadar yaratacaklarını iki eline çıkardı. Sonra iki elini de kapattı. Sonra ‘Seç ey Âdem!' buyurdu. Âdem ‘Sağını seçtim Rabbim! Ki senin iki elin de sağdır.' dedi. Bunun üzerine Allah sağ elini açtı. Orada cennetliklerden olan zürriyeti vardı. Âdem ‘Bunlar kimdir Rabbim?' diye sordu. Allah ‘Kıyâmet kopana dek yaratmaya hükmettiğim, zürriyetinden cennetlikler' buyurdu. Onların arasında parıltısı olan biri(leri) vardı. Âdem ‘Bunlar kimdir Rabbim?' diye sordu. Allah ‘Nebîlerdir.' buyurdu. Âdem ‘Peki şu fazla parıltısı olan kimdir?' diye sordu. Allah ‘Oğlun Dâvûd'dur.' buyurdu. Âdem ‘Ömrünü kaç yıl kıldın?' diye sordu. Allah ‘Altmış yıl' buyurdu. Âdem ‘Peki benim ömrüm ne kadardır?' diye sordu. Allah ‘Bin yıl' buyurdu. Âdem ‘Rabbim benim ömrümden (onun ömrüne) kırk yıl ekle.' dedi. Allah ‘İstersen' buyurdu. Âdem ‘İstemiş bulunuyorum.' dedi. Bunun üzerine Allah ‘O zaman yazılacak, mühürlenecek ve artık değiştirilmeyecek!' buyurdu. Âdem sonra Rahmân tebâreke ve teâlâ'nın avcunun sonunda onlardan bir başkasını gördü ki fazla parıltısı vardı. ‘Peki bu kimdir Rabbim?' diye sordu. Allah ‘Bu Muhammed'dir.' buyurdu, ‘Sonuncularıdır fakat onlar arasında cennete sokacağım ilk kişidir.' Ölüm meleği rûhunu kabzetmek üzere geldiği zaman Âdem ‘Ömrümden kırk yıl kalmıştı.' dedi. Ölüm meleği ‘Bu kırk yılı oğlun Dâvûd'a bağışlamamış mıydın?' diye sordu. Âdem ‘Hayır' dedi.” (Abdullah b. Selâm) dedi ki: “Böylece Âdem'e unutturuldu, zürriyeti de unuttu. Âdem isyan etti, zürriyeti de isyan etti. Âdem inkâr etti, zürriyeti de inkâr etti. O gün şahidler getirmenin emredildiği ilk gündür.”